บทสรุปจากบทความทั้ง 5

ทั้ง 5 อันนี้ เป็น บทความของ อ นิธี เอียวศรีวงศ์ ซึ่งเขียนบทความลงใน มติชนสุดสัปดาห์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของบทความ ที่คิดว่าดี และมีความน่าสนใจในตัวเองสูง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของหัวข้อ ที่นำมาวิเคราะห์ และเรื่องของมุมมองและบทวิเคราะห์ที่ออกมา โดย ส่วนหนึ่งนั้น ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า การศึกษาประวัติศาสตร์ที่แท้จริงควรเป็นอย่างไร ควรมีการตั้งคำถาม หาข้อมูล และข้อสรุป แบบไหนอย่างไร ซึ่งต้องยอมรับว่า ระบบการศึกษาของไทย ยังทำไม่ได้ขนาดนี้ อาจเป็นเพราะ ไม่มีนักวิชาการที่เป็นนักวิชาการที่แท้จริง (ซึ่งก็ขึ้นกับมุมมองอีกว่า นักวิชาการที่แท้จริงเป็นอย่างไร) หรือเป็นเพราะ ลักษณะการเรียนรู้ของสังคม (ลักษณะของคนมีสิทธิมีเสียง พูดแล้วดัง มีคนในสังคมฟัง) ส่วนอีกด้านนึงที่เกี่ยวข้องกับความรู้และความเห็นนั้น สามารถนำมาคิดวิเคราะห์ต่อไปได้อีก ในหลายๆเรื่อง รวมถึง ยุคหลังสมัยใหม่อีกด้วย แค่คิดง่ายๆว่า ในเมื่อความรู้กับความเห็นนั้น ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ แล้วเราจะสามารถยึดความเห็นที่สร้างความรู้ของใครดี ความเห็นของใครจะถูกต้องใกล้เคียงกับความจริง ที่ซึ่งไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่า ความจริงมีอยู่จริงๆหรือไม่ หรือมีอยู่ในรูปแบบไหน